Puste miejsca od kulis
fot. nadesłane
Premiera odbędzie się 2 lutego 2024 roku na scenie Stara Apteka.
REKLAMA
Autor: Clàudia Cedó
Reżyseria: Lena Frankiewicz
Tłumaczenie z języka hiszpańskiego: Zuzanna Bućko
Scenografia, światło: Agata Skwarczyńska
Kostiumy: Alicja Kamaj
Muzyka: Miłosz Pękala
Choreografia: Anna Steller
Video: Mateusz Zieliński
Konsultacje wokalne: Marta Smuk
Konsultacje psychologiczne: Anna Szarmach
Inspicjentka – suflerka, asystentka reżyserki: Agnieszka Szczepaniak
Projekt plakatu: Natalia Kabanow
Zdjęcia: Natalia Kabanow
Julia i Paul spodziewają się dziecka. Jednak od samego początku ciąża nie przebiega prawidłowo. W wyniku kolejnych komplikacji bohaterka zmuszona jest stanąć przed decyzją, która odciska trwały ślad na jej psychice. Julia, wciąż rozpamiętując przeszłość przestaje odczuwać teraźniejszość. Jest jednak ktoś, kto używając narzędzi z pogranicza teatru i terapii podejmie próbę uzdrowienia kobiety.
Współczesna katalońska sztuka opowiada o wychodzeniu z poczucia bezsensu, a także o zgodzie na stratę, która wypierana może spowodować utknięcie w przeszłości, a oswojona i zintegrowana pozwala na wyjście z pustych miejsc ku życiu we wszystkich jego barwach i przejawach.
Na pytanie, jak sobie poradzić ze stratą, próbuje odpowiedzieć Lena Frankiewicz, która po Nieczułości znów traktuje teatr, jako terytorium do przerabiania trudnych, niewygodnych tematów.
Reżyseria: Lena Frankiewicz
Tłumaczenie z języka hiszpańskiego: Zuzanna Bućko
Scenografia, światło: Agata Skwarczyńska
Kostiumy: Alicja Kamaj
Muzyka: Miłosz Pękala
Choreografia: Anna Steller
Video: Mateusz Zieliński
Konsultacje wokalne: Marta Smuk
Konsultacje psychologiczne: Anna Szarmach
Inspicjentka – suflerka, asystentka reżyserki: Agnieszka Szczepaniak
Projekt plakatu: Natalia Kabanow
Zdjęcia: Natalia Kabanow
Julia i Paul spodziewają się dziecka. Jednak od samego początku ciąża nie przebiega prawidłowo. W wyniku kolejnych komplikacji bohaterka zmuszona jest stanąć przed decyzją, która odciska trwały ślad na jej psychice. Julia, wciąż rozpamiętując przeszłość przestaje odczuwać teraźniejszość. Jest jednak ktoś, kto używając narzędzi z pogranicza teatru i terapii podejmie próbę uzdrowienia kobiety.
Na pytanie, jak sobie poradzić ze stratą, próbuje odpowiedzieć Lena Frankiewicz, która po Nieczułości znów traktuje teatr, jako terytorium do przerabiania trudnych, niewygodnych tematów.
PRZECZYTAJ JESZCZE