Gdańsk dołączył do sieci miast przyjaznych starzeniu Światowej Organizacji Zdrowia

"Gdańsk to dzisiaj poł miliona mieszańców, szacuje się, że prawie 1/3 z nich to osoby powyżej 60. roku życia" - powiedziała na środowej konferencji prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz. Zaznaczyła, że starzenie się społeczeństwa i jego aktywizacja są wyzwaniem cywilizacyjnym.

Minister do spraw polityki senioralnej Marzena Okła-Drewnowicz dodała, że polityka senioralna w samorządach była "żywa od lat". "Samorządy odpowiadały na potrzeby organizacji senioralnych i samych seniorów, tworząc różne formy aktywności społecznej. Jednym z najlepszych przykładów jest miasto Gdańsk" - stwierdziła.

Zaznaczyła, że jej obecność w stolicy województwa jest po to, by pogratulować miastu i jednocześnie czerpać z dobrych praktyk, które są w Gdańsku realizowane.

Prezydent Dulkiewicz przypomniała, że w Gdańsku w 2007 roku powołano Gdańską Radę ds. Seniorów, w 2011 r. ustanowiono pełnomocnika ds. seniorów. Natomiast w 2018 roku powołano Radę Seniorów, czyli reprezentację osób starszych przy Radzie Miasta. "Aktywnie działamy wspierając działalność kół i klubów senioralnych, których w mieście jest ok. 70" - podsumowała prezydent.

Dodała, że otrzymany certyfikat zaświadcza, że "umiemy aktywizować seniorów i wspieramy w tym, co sami chcą robić" - podkreśliła.

Okła-Drewnowicz poinformowała, że w ciągu najbliższych dwóch miesięcy planuje zorganizować spotkanie przedstawicieli wszystkich polskich miast, które należą do Sieci Miast Przyjaznych Starzeniu Światowej Organizacji Zdrowia.

Przypomniała również o planach rządu na utworzenie tzw. bonu senioralnego.

W Sieci Miast Przyjaznych Starzeniu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) znajduje się ponad 1500 miast i społeczności z ponad 50 krajów. Członkami są na przykład Bruksela, Londyn i Paryż, ale także australijska Canberra czy stolica USA Waszyngton D.C. Sieć wzbogaca także 12 polskich członków – m.in. Katowice, Kraków i Wrocław.

Członkostwo w sieci to dla Gdańska możliwość dzielenia się autorskimi rozwiązaniami i doświadczeniami, ale też korzystania z praktyk wypracowanych w innych ośrodkach, tj. np. m.in. o projektowaniem przestrzeni publicznych i budynków przyjaznych starzeniu, organizacji transportu, mieszkalnictwie, rozwijaniu partycypacji obywatelskiej, zwiększaniu zatrudnienia, rozwijaniu komunikacji i informacji, wsparciu społecznym i usług zdrowotnych. To także zyskania dostępu do wyników badań, analiz oraz rekomendacji wypracowanych przez organizacje, władze czy ośrodki akademickie na całym świecie.

Certyfikat pozwala nawiązać współpracę i wymianę doświadczeń z innymi miastami, którym zależy na stałym rozwijaniu oferty adresowanej do seniorek i seniorów oraz na wdrażaniu usług i rozwiązań dotyczących szeroko rozumianej dostępności. (PAP)

autor: Piotr Mirowicz

pm/ agz/